ارز مالی توکن دیجیتال
پس از انتشار بیت کوین ، دنیا با یک بازیگر اقتصادی جدید مواجه شده است که بانی اصلی شکل گیری آن فناوری بلاکچین بود .
هنوز نظام های مالی و حقوقی دنیا، به تعریفی نظام مند از بیت کوین دست نیافته بودند که به بازیگران جدیدی از همان جنس از راه رسیدند اما با کارکرد و کاربرد های دیگر.
در واقع سرعت تاثیرگذاری این فناوری بر نظام اقتصادی و حقوقی کشور ها بسیار سریع تر از شناسایی آن بود به نحوی که خیلی از سیستم های حکمرانی غافلگیر شده و عاجز از واکنش نظام مند در مقابل آن بودند .
زیرا این فناوری در حال رخنه در تمام بخش های اقتصادیی بود که کشورها برای نظم بخشی به آن سال ها قانون گذاری و نظارت نموده بودند.
اما اکنون بی آنکه نیاز به نظارت دولت ها باشد اقتصادشان را تحت تاثیر این پدیده قرار گرفته است.
انواع توکن دیجیتال
بررسی واکنش نظام های حقوقی دنیا در مقاله دیگری محل بحث است اما در حال حاضر، در نظام های قانون گذاری، عمدتا توکن های دیجیتالی رمزنگاری شده بجز بیت کوین، براساس پشتوانه یا شیوه تامین مالی شناسایی و مقرره گذاری می شوند بر همین اساس ما دو دسته توکن را خواهیم داشت که در اغلب این نظام ها قابل شناسایی هستند:
الف: توکن های با پشتوانه ( پشتوانه ای که دارای ارزش ذاتی یا اعتباری دارد مانند اموال منقول یا غیرمنقول ، اوراق بهادار یا ارز و غیره )
ب: توکن های تامین مالی یا سرمایه گذاری( توکن های برای تامین مالی پروژه ها و شرکت ها منتشر میشوند) .
هرچند تنوع و کارکرد توکن ها بسیار فراتر از این دو قسم است اما آنچه اکنون بیشتر از همه، مورد پذیرش کشورها قرار گرفته آن است که توکن ها یا به پشتوانه ای که دارای ارزش ذاتی و یا اعتباری است قابل شناسایی هستند و یا به عنوان ابزار تامین مالی همچون اوراق بهادار قابل معامله هستند.
لذا فی نفسه، این توکن ها دارای ارزش ذاتی و اعتباری قلمداد نشده اند .
ارزش ذاتی و اعتباری
ارزش ذاتی و یا اعتباری یکی از عناصر مهم برای داد و ستد بودن کالا یا پذیرش ارز در تجارت است .
به لحاظ قانونی و شرعی، اموالی قابل معامله هستند که ارزش مالی داشته باشند و اینکه چگونه میتوان عنصر ارزش مالی را شناسایی نمود بحث بسیار پیچیده ای است.
اما دو شرط مهم برای ارزش مالی اولا مشروع و قانونی بودن دوما تایید عرف است و فقدان یکی از این دو شرط ارزش مالی را زیر سوال میبرد .
مثلا مشروبات الکی در عرف ارزش مالی دارد اما قانون آن را شناسایی نمیکند پس معامله آن معتبر نیست ، از طرفی معامله آب به لحاظ قانونی ممنوع نیست اما چون عرف برای آن بهایی نمیپردازد لذا فاقد ارزش مالی است هرچند ممکن است عرف بسته به زمان و مکان متغیر باشد.
در دنیای دیجیتالی امروز، ما با توکن های بدون پشتوانه ای مواجه هستیم که کارکرد تامین مالی نداشته اما در پلتفرم ها ، قابل داد و ستد هستند و معمولا ارزش آن ها را عرف تعیین میکند و حسب استقبال یا تبلیغ ارزش آن ها افت و خیز پیدا میکند.
اعتبار قانونی توکن دیجیتال
با توجه به اینکه ارزش اعتباری، همچون پول یا سکه، به پشتوانه قانون، ایجاد شده است سوالی که مطرح است آیا عرف به تنهایی میتواند ارزش اعتباری خلق کند و آیا چنین ارزش اعتباری مشروع است ؟
آیا دولت ها به چنین اعتباری، صحه خواهند گذاشت ؟!
به نظر می رسد دولت ها به عنوان نظام حاکم بر اعتبارات مالی، به سختی حاضر به پذیرش چنین اعتباری باشند زیرا به تدریج منجر به تنزل جایگاه نظام اعتباری دولت ها، خواهد شد.
بنابراین بحث در خصوص ارزش مالی توکن دیجیتالی، بسیار جای تامل دارد و باید براساس تبیین ماهیت آنها اظهارنظر نمود.
برای مشاوره در خصوص ارز های دیجیتال و انواع قرارداد آن تماس بگیرید .
