با بحرانی شدن شرایط اقتصادی، عرصه برای فعالیت بسیاری از استارتاپ ها تنگ شده و ادغام، انحلال و ورشکستگی به سراغ بسیاری از کسب و کارها آمده است.
متاسفانه بدلیل سومدیریت و عدم آگاهی از قوانین، بخش مهمی از بدهی کسب و کارها در این شرایط، مربوط به مالیات و دیون دولتی است
باید توجه کرد که دیون مالیاتی به موجب ماده ۱۶۰ قانون مالیات های مستقیم از جمله دیون ممتاز بوده و پرداخت مالیات نسبت به طلب سایر طلبکاران(بجز طلبکاران دارای وثیقه و کارمندان شرکت ) در اولویت است
البته با اعلام ورشکستگی این قاعده برهم میخورد و اداره مالیات نمیتواند پیش از سایر طلبکاران، کل طلب خود را وصول کند تا به دیگر طلبکاران چیزی نرسد و از این جهت اعلام ورشکستگی میتواند مزیت داشته باشد.(رای وحدت رویه ۲۱۲ )
اما اعلام انحلال یا ورشکستگی راه فرار خوبی برای مدیران نیست
زیرا مسئولیت مدیران در زمان انحلال به استناد ماده ۱۹۸ قانون مالیات های مستقیم و ماده ۱۲۲ قانون برنامه پنجم توسعه به همراه شرکت در قبال مالیات تضامنی است و ورشکستگی استارتاپ و شرکت تاثیری در مسئولیت مدیران ندارد!
در چنینی حالتی، اداره مالیات میتواند علیه مدیران آن، توامان جهت وصول مطالبات اجراییه صادر نماید.
بنابراین این ریسک برای سرمایه گذاران وجود دارد در زمان انحلال، نه تنها قادر به بازیافت سرمایه خود نباشند بلکه حتی ممکن است مجبور به پرداخت دیون مالیاتی شرکت نیز بشوند .
اتفاقی که این روز ها دامن بسیاری از سرمایه گذاران را گرفته و باید پیش از انحلال باید تمهیدات حقوقی لازم را در نظر بگیرند.
مدیران تسویه و حتی نمایندگان شخص حقوقی در هیات مدیره و مدیرعامل هم مشمول این مسئولیت هستند پس قبل از قبول مسئولیت به وضعیت مالی شرکت دقت کنید!